W encyklopedii PWN możemy znaleźć dwie definicje Pierwsza z nich brzmi:
babie lato — zool. długie nici pajęczyny unoszone w powietrzu podmuchami wiatru, zwykle podczas ciepłych i słonecznych dni jesiennych (pot. też zwanych babim latem); snują je głównie młode pająki i w ten sposób biernie się rozprzestrzeniają.

Druga definicja jest związana ze zjawiskami pogodowymi:
babie lato — meteorol. potoczna nazwa występującego jesienią okresu suchej, słonecznej i bardzo ciepłej pogody; w Polsce przypada zwykle na 2. połowę września lub początek października; podczas babiego lata średnia dobowa temperatura przekracza często 15°C (przy dużych dobowych wahaniach temperatury).

Dowiedzieliśmy się już czym jest babie lato. Weźmy pod lupę pajęczą nić.

Nić przędna zbudowana jest z dwóch składników: fibroiny – białka fibrylarnego oraz serycyny – należącej do grupy skleroprotein (nazywanej klejem jedwabnym). Co ciekawe, z tych samych składników zbudowana jest nić jedwabna – włókno naturalne pozyskiwane z kokonu (z fr. cocon – powłoka) jedwabnika - należącego do rzędu motyli.

Krzyżak ogrodowy na doskonale zaprojektowanej pajęczynie

Nić pajęcza ma niesamowite właściwości. Jest mocniejsza od stali, a cieńsza od ludzkiego włosa. Nierozpuszczalna w wodzie, lekka, elastyczna i niealergizująca. Właśnie dlatego naukowcy z całego świata pracują nad uzyskaniem materiałów o tak perfekcyjnych właściwościach. Do czego mogłyby być stosowane? Szwy chirurgiczne, odzież sportowa, kamizelki ochronne - to tylko kilka z wielu możliwych obszarów jej wykorzystania. Póki co, odtworzenie natury w laboratorium jest dużym wyzwaniem, ale obiecująco wyglądają próby „namówienia” do współpracy bakterii.

Przed nami weekend, na słonecznym spacerze warto zatrzymać się na chwilę i poobserwować jak zmienia się przyroda, przygotowując do jesieni. Polecamy!

Ewelina Niedzielska